ارزیابی ترمیم نقص استخوان پس از پیوند سلول های استرومائی مغز استخوان در موش صحرائی

زمینه و هدف: سلول های استرومائی مغز استخوان ( bmscs )، سلول های بنیادی چند استعدادی هستند که قابلیت تکثیر و تمایز به سلول های استئوژنیک را دارند. هدف از این تحقیق، بررسی پیوند این سلول ها جهت ترمیم نقص جزئی استخوان در موش صحرایی می باشد.   مواد و روش ها: در این بررسی، 28 سر موش صحرائی نر بالغ به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه کنترل، که بعد از ایجاد نقص استخوانی تحت هیچ گونه درمانی قرار نگرفتند. گروه شم ( sham )، که بعد از ایجاد نقص استخوان محیط کشت در محل آسیب تزریق شد. گروه سوم، که پیوند سلول های استرومائی مغز استخوان ( (bmscs را به صورت غیر اتولوگ در محل آسیب دریافت کردند. گروه چهارم، که پیوند سلول های bmscs را به صورت اتولوگ در محل آسیب دریافت کردند. ترمیم نقص استخوان با استفاده از تصاویر رادیوگرافی و آزمون بیومکانیک در تمام گروه ها، مورد بررسی قرار گرفت.   نتایج: نتایج بدست آمده از بررسی های رادیوگرافی و بیومکانیک استخوان ها هیچ گونه اختلاف معنی داری را میان گروه های شاهد و شم نشان نداد. در بررسی رادیوگرافی، دانسیته محل آسیب استخوان در گروه های سلول درمانی اتولوگ و غیر اتولوگ در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت؛ گرچه این افزایش معنی دار نبود. یافته های آزمون بیومکانیک استخوان ها نشان داد که میانگین حداکثر مقاومت مکانیکی استخوان در گروه های درمانی اتولوگ و غیر اتولوگ در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است، به طوریکه در گروه اتولوگ افزایش معنی دار ( 05/0 p < ) و در گروه غیر اتولوگ، افزایش غیر معنی دار (07/0 p= ) مشاهده شد.   نتیجه گیری: پیوند سلول های bmscs به ویژه پیوند اتولوگ آن ها، در ترمیم نقص جزئی استخوان تاثیر مثبت دارد.